Films die over de hele wereld begrepen worden.

Intersubjectiviteit is een belangrijk begrip in het werk van Johanneke. Verhalen die op iedere plek ter wereld begrepen worden. Door middel van film geeft Johanneke mensen een stem. Acteurs weten het beste hoe ze moeten acteren. De eigen interpretatie van een rol door een acteur wordt aangemoedigd. Daarom is er veel ruimte voor improvisatie. Er is niet één methode die het beste is, maar door iedereen te laten doen waar hij of zij in uitblinkt, kan er wel een grandioos resultaat worden bereikt.

Advocaat of filmmaker. Dat moest het worden. Het moge duidelijk zijn op welke van de twee de keuze is gevallen. Toch heeft Johanneke de rol van advocaat niet losgelaten. Ze kijkt met een getrainde blik naar de wereld om zich heen. Kritisch en scherp weet ze de status quo te vangen in haar film. Als filmmaker bereik je meer mensen, met dezelfde gedachte. Een advocaat dient zich te beperken tot een rechtszaal. Onrecht bevechten in de rol van filmmaker is veel effectiever.

‘’Mijn films maak ik voor mensen. Ze moeten begrepen worden. De boodschap sterk, het beeld onvermijdelijk. Je hebt niets aan een film die niet begrepen wordt, al is het slechts op emotioneel niveau.’’

“Mag ik er ook een film van maken?”

Johanneke is als kind gefascineerd geweest door de handycam van haar vader. Een handig apparaatje waar je de wereld om je heen mee kunt vastleggen. Soms ging die wereld iets te snel. Door te filmen ontstond er de mogelijkheid om een pauzeknop in te drukken. Terugkijken op eigen tempo. Vakantievideo’s of films geschoten op een luie zondag. De realiteit vertragen werd een manier van begrijpen, een manier om een eigen soort vrijheid te verwerven. Op de middelbare school had ze geen zin om boekverslagen te typen. ‘’Mag ik er ook een film van maken?’’. De leraar vond het prima. Klasgenootjes figureerden als Harry Mulisch of sleutelfiguren uit de Franse Revolutie.

De liefde voor film hield aan en al gauw bereikte Johanneke succes; haar afstudeerfilm ‘Mijn Huis’ bereikte het Noordelijk Filmfestival en maakte een tour door Europa. Niet lang daarna werd haar film ‘Ritus’ geselecteerd voor het Cannes Film Festival.

Naast filmmaker, schrijver en regisseur is Johanneke tevens docent film en filosofie aan Academie Minerva.